De bronzen beelden van Marion Visione (1951) zijn van een grote elegantie en tonen serene vrouwen en soms mannen. De personen stralen een grote rust, wijsheid en kracht uit, een gemoedstoestand die eigenlijk alleen onsterfelijken is voorbehouden, en waar de mens slechts naar kan streven. Om deze uitstraling te bereiken refereert Marion Visione vaak aan onsterfelijke goden uit oude beschavingen, niet alleen de Griekse en Romeinse oudheid, maar ook aan de antieke Indiase mythologie.

Zij geeft haar beelden een groene, wat ruw fluwelen, patina. Het is een kleur die doet denken aan koperen daken en de beelden die door de eeuwen zijn geërodeerd maar de eeuwen overleven. Marion beeldt het menselijk lichaam vaak incompleet uit en verwijst ook daarmee naar beelden uit de antieke tijd, waarbij het menselijk oog toch de hele torso of lichaam registreert. Door haar keuze van onderwerpen en werkwijze heeft Marion Visione een zeer eigen stijl ontwikkeld in zowel vorm als vertelling, waar een grote rust van uit gaat.